D.B. Reynolds

kejti

Przeczytałam Xaviera.

Uwaga, lekki spojler!

Coś mi się wydaje, że się wypaliłam jeśli chodzi o tą serię.
Główna bohaterka wydawała mi się nijaka, jakby odgrywała kiepską rolę (ta jej pozycja i zwiady, beznadzieja). Xavier wydawał się podchodzić bardzo lekko do życia, a jest przecież wampirzym lordem. Nie pasowało mi, że pozwolił jej odejść jak była młoda bo twierdził, że jak los będzie chciał to znów stanie na jego drodze, a jak nie, to i tak w przyszłości będzie miał partnerkę. Takie to naciągane było.
Relacja ojciec - dziecko, jak zawsze łapie mnie za serce, chociaż zdecydowanie było tego za mało. Walki były ciekawe i ogólnie szybko i dobrze się czytało. Brakuje mi Raphaela i tego początkowego zachwytu nad tym światem ale zauważyłam, że tak się niestety dzieje praktycznie z każdą serią.