Aleksandra Ivy

Gość

Mnie się książka nie podobała, autorka starała się być zabawna, ale jej nie wyszło. Dialogi są płytkie, a postacie nijakie. Poza tym lubię jak uczucie między bohaterami rozkwita powoli, tutaj nie było żadnego napięcia,zero emocji. Ogólne wrażenie bardzo średnie, nie polecam.

Gość

Ja książkę przeczytałam w jeden dzień, ale jak to już ktoś napisał już gdzieś coś o tym było. Oczywiście jestem ciekawa co dalej będzie z bohaterami:) Jednak nie jest fascynująca. Raczej dla młodzieży Smile

A co do Dantego to tak przypominał mi Edzia ale tego filmowego nie książkowego. Bo u mnie to było tak że w książce moja wyobraźnia stworzyła sobie super wampira, a w filmie było wszystko nie tak:((niby wampir a jakiś słabiutki takie ciepłe kluchy, ale to tylko moje odczucie)Dobrze, że najpierw do łapki w padła mi książka. Jednak od "Zmierzchu" zaczęła sie moja fascynacja i moja miłość do paranormal:D

Scarlett13

Ja widzę że już wszyscy zauważyli że książka jest koszmarnym powtórzeniem innych książek.
Nie twierdzę że książka musi być od razu górnolotna i filozoficzna ale ta jest płytka jak kałuża.
Żeby oni chociaż sprecyzowane charaktery mieli, a tu takie wszystko nijakie.
Nie przeczytam 2 części. Stanowczo nie.

Gość

Ja przeczytałam wszystkie części i powiem,że po mnie spłynęło i zapomniałam o czym były.Pierwszą część przeczytałam i dość skrytykowałam-teraz dwie pozostałe były dostępne w bibliotece.Lektura dobra na pół godzinki zapomnienia,choć ciężko byłoby ją nazwać znośną.Przesłodzone,po trzech stronach wiemy jak się historia skończy.Wydaje mi się też,żeby nie mieszać tak z błotem,że trzecia część ociupinkę lepsza od pozostałych.

Gość

ja bardzo lubie A. Ivy - fajni bohaterowie, ciekawe historie, tylko sex za szybko sie dzieje w kazdym tomie Razz

na pewno kupie kazda ksiazke Ivy jaka sie pojawi Razz

Gość

Mnie się seria podoba. W kategorii "czytadło", czyli z założenie nie spodziewam się ani super zarysowanych bohaterów ani nie wiadomo jak wciagającej fabuły. Ale pewnie do nich wrócę, choć przyznaję bez bicia, że pierwsza część była według mnie najsłabsza. Nie do końca rozumiałam ideę Fenixa i jego bytowania w Abby...
Za to druga i trzecia były lepsze. Viper i Styx naprawdę mi się podobali Very Happy

No i nie ukrywam, że niektóre dialogi wylądowały na liście ulubiony, ale o tym było w odpowiednim dziale i wątku Wink

Gość

Po Waszych komentarzach miałam tego nie czytać, ale że z braku laku dobry kit, a mój lapek nawala, a na półeczce mojej jakże kochanej mamy to stoi (nawet cztery tomy) przeczytałam. Nie, nie wszystkie cztery – nie jestem masochistką. Dawno czegoś takiego nie czytałam i powiem Wam, że podziwiałam, oj podziwiałam, bo jak można stworzyć coś aż tak płytkiego i jeszcze ktoś chciał to wydać?

Mamy wampira, który jest niebezpieczny, groźny, obrzydliwie pewny siebie, bezczelny i jeszcze można tam znaleźć parę fajnych określeń jego osoby. Szkoda tylko, że te wszystkie przymiotniki go opisujące jakoś nie bardzo idą w parze z jego postępowaniem. Czyta się to i zastanawia – to gdzie jest ten wampir? Naprawdę książka jest tak słodka, że to aż uszami wychodzi. Kiedy kolejny raz czytałam słowo kochanie to dostawałam mdłości. Za dużo tego. Abby czyli główna bohaterka jest jakaś taka nijaka. Mój kot się tak samo nazywa i ma chyba więcej fantazji od niej.

Hot sceny – jakie hot sceny?! No dobra, niby coś tam jest, ale czy one są hot? Nie dla mnie. Płytkie i bezpłciowe, to najlepsze co mi przychodzi do głowy, gdy o nich myślę.

Uważam, że cała fabuła nie była zła, ale wszystko popsuły te postaci. Dla mnie są po prostu strasznie sztuczne i bezbarwne.

madzikk86

Ja przeczytałam pierwsze trzy części i ta czwarta wisi nade mną, ale jakoś specjalnie się do niej nie palę. Chyba przesyciłam się tymi książkami. Teraz szukam czegoś innego, bo wampiry i spółka mi się znudziła. W każdym razie te 3 części przeczytałam z nudów, bo czekałam na inne tłumaczenia. Niczym specjalnym mnie nie zaskoczyła autorka. Nic nowego nie wymyśliła. Książki nie są tragiczne ale nie ma tam też cudów na kiju Very Happy

Gość

Napiszę tak: Alexandra Ivy była pierwszym nazwiskiem z gatunku Paranormal Romance, na jakie niedawno trafiłam, a pomimo wielu negatywnych komentarzy tutaj i moich własnych zastrzeżeń co do tych książek, do gatunku mnie nie zniechęciła:)

Przeczytałam trzy tomy, czwarty zaczęłam, ale skończyć nie byłam w stanie. Przyznam, że póki jeszcze przeczytałam jeden, miałam w miarę dobre wyobrażenia o tej autorce, chociaż rozbieżność między tym, jaki Dante podobno był z charakteru, a jaki się przedstawiał Czytelniczkom po swoich czynach, była ogromna niczym Wielki Kanion. Co nie dodało mu wiarygodności, prawda?

Potem jednak przeczytałam dwa kolejne tomy i stwierdziłam, że to wszystko to samo. Bohaterowie różnią się tylko pozycją zajmowaną w świecie wampirów; bohaterki z kolei jedynie pochodzeniem. Oni wszyscy są niby ponurzy, aroganccy i tak dalej, a wychodzą z nich mięczaki, a one wszystkie miały trudne dzieciństwo, są zamknięte w sobie i nie mają przyjaciół. No i każdą ktoś/coś chce zabić.

Ogólnie - w miarę czytania narastało uczucie zdegustowania;]

Gość

Jak na razie mam za sobą cztery książki tej pani, niczym specjalnie się od siebie nie różniące, a w planach ma przeczytanie kolejnej, mimo że wiem, iż mnie nie zaskoczy i powtórzy się ten sam schemat dziewica albo dziewica z odzysku w opałach i dzielny rycerz tfu! wampir. Ale że mało jest książek pr dla dorosłych to czytam, to co jest.

Gość

Mnie się podobają, i czekam na kolejną

Proszę o bardziej rozbudowany komentarz

Tamara

Gość

czytałam wszystkie 5 części i strasznie mi się podobały ... Czekam na 6 Smile

Proszę o bardziej rozbudowany komentarz

Tamara

Gość

Zaczęłam czytać z nudów. Okej, fajny pomysł, zaczynało się dość ciekawie. Ale później... sama nie wiem. Czegoś mi tu brakuje. Postacie są takie... blade, jednowymiarowe. A ja bardzo zwracam uwagę na kreowanie postaci. Ten Dante... cóż, może porównanie do Edzia to przesada, ale jest z nim spokrewniony. Lata świetlne dzielą go od V. Z. Ward lub wszystkim bohaterów Adrian. Lub Singh. Po prostu nie ma tego czegoś, co sprawia, że wsysa Cię w książkę.
Więc utknęłam w połowie pierwszego tomu. Może kiedyś to dokończę, nie wiem. Nie odradzam, bo gusta są różne, ale też nie polecam.

Gość

Drapieżna ciemność

Dla tej kobiety mężczyzna owładnięty mrocznym pożądaniem zrobi wszystko – choćby miał skazać na zagładę własną rasę

Są potężni i wieczni. I spragnieni smaku krwi. Lecz przeznaczeniem każdego z nich jest strzec wyjątkowej kobiety. W jej obronie Strażnik Wieczności nie zawaha się przed niczym. I nie ulęknie się niczego - poza miłością…

Nieśmiertelny Salvatore od dziesięcioleci szuka sposobu na ocalenie swojej rasy. I oto nagle go znajduje – w osobie pięknej Harley. Ta kobieta jest jego jedyną nadzieją, choć ona sama jeszcze o tym nie wie. Wie natomiast, że nie pozwoli, by ktoś jej rozkazywał, nawet mężczyzna o tak magnetycznych oczach. Lecz gdy niebezpieczeństwo gęstnieje wokół Harley jak drapieżna ciemność, właśnie u Salvatore musi szukać pomocy. I poddać się mrocznej namiętności, która otworzy przed nią wrota piekła i nieba…

Gość

Bardzo lubię ta serie. Chociaż pierwszy tom wogole mi nie przypadł do gustu to kolejne to rekompensowały :-) Najbardziej mi się podobały tomy W Obiciach Ciemności, Odwieczna Ciemność i Nieujarzmiona Ciemność