Brandon Sanderson

Brandon Sanderson

Elantris

Siewca Wojny

Cykl "Ostatnie Imperium"
1. Z mgły zrodzony (tom: 1)
2. Studnia wstąpienia (tom: 2)
3. Bohater wieków (tom 3)

Brandon Sanderson - Elantris

Z biblionetki:
Elantris kiedyś było piękne. Nazywano je miastem bogów: miejscem pełnym mocy, promiennym i magicznym. Przyjezdni twierdzili, że nawet kamienie lśniły tam wewnętrznym blaskiem, a miasto pyszniło się przedziwnymi, niezwykłymi cudownościami.

A jednak, choć Elantris było wspaniałe, jego mieszkańcy byli jeszcze wspanialsi. Mieli białe i lśniące włosy, a skórę niemal metalicznie srebrzystą. Legendy mówią, że byli nieśmiertelni - albo prawie nieśmiertelni. Ich ciała goiły się szybko, zostali też obdarzeni wielką siłą, instynktem i szybkością. Mogli czarować samymi gestami dłoni; ludzie zjeżdżali do Elantris z całego Opelonu, by zakosztować elantryjskiego uzdrowienia, strawy lub mądrości. Elantrianie byli bóstwami.

I każdy mógł zostać Elantraninem.

Zwano to Shaod, czyli Przemianą. Uderzała na ślepo, zazwyczaj nocą, w czasie tych tajemniczych godzin, kiedy ciało zażywało odpoczynku. A gdy już nadeszła, życie szczęśliwej osoby kończyło się i zaczynało od nowa - mogła odrzucić dawną, światową egzystencję i przeprowadzić się do Elantris. Elantris, w którym żyła w chwale, panowała mądrze i była czczona przez wieczność.

Wieczność skończyła się dziesięć lat temu.

O co c'mon:
Elentris - niegdyś wspaniałe miasto, zamieszkane przez istoty władające magią, czczone jako bogów. Lecz nagle, dziesięć lat wcześniej coś się wydarzyło i cała magia wyparowała. Shaod, Przemiana, wcześniej błogosławieństwo, stało się przekleństwem. Nowi Elantrianie nie stają się już srebrnoskórymi, białowłosymi bogami, lecz poznaczonymi szarymi plamami, martwymi potworami, popadającymi w szaleństwo przez ból z najdrobniejszej rany.

Rozwój akcji obserwujemy trzytorowo, oczyma trojga głównych bohaterów.
Raoden - książę Arelonu, który przeszedł Shaod i został zamknięty w Elantris, przeklętym mieście. Raoden stara się przetrwać w nowej sytuacji i dowiedzieć się dlaczego magia opuściła Elantris, skazując jemu podobnych na bolesną zagładę, jednocześnie walczy z ogarniającym go szaleństwem z bólu i głodu.
Sarene - narzeczona Raodena niespodziewanie przybywająca do Arelonu by go poślubić. Nie wierząc w historię o jego śmierci, stara się dowiedzieć prawdy, jednocześnie wplątując się w masę dworskich intryg.
Hrathen - kapłan, wysłannik wrogiego państwa, przybywający do Arelonu by na rozkaz swego pana nawracać "niewiernych"

Książka z przedniej półki. Czyta się świetnie, a akcja wciąga jak ruchome piaski . Zagadki narastają i przeplatają się niczym węże, zakończenie zaskakujące [+mały bonus Very Happy

]

Uprzedziłaś mnie Smile

Tak myślałam żeby założyć mu tu temat. Ja czytałam tylko
Siewca Wojny
[link widoczny dla zalogowanych]

Obecny Król-Bóg Hallandren rządzi państwem już od około pięćdziesięciu lat. Kapłani uznali, że najwyższa pora, aby ich Pan znalazł małżonkę, która urodzi mu martwego noworodka, godnego bycia boskim następcą. Tak się składa, że najlepiej byłoby, gdyby była nią księżniczka Idris – potomkini prastarego rodu, władającego Hallandren w czasach Wielowojnia. Podpisując traktat z władcą Idris, duchowieństwo już ponad dwadzieścia lat temu zadbało o to, aby Król-Bóg pojął za żonę odpowiednią kobietę; teraz jednak, po upływie umówionego czasu, jej ojciec niezbyt rwie się do wysłania córki w podróż do stolicy odwiecznego wroga.

Brandon Sanderson od początku swej nowo wydanej powieści daje czytelnikowi to, czego ten mógł się spodziewać, jeśli czytał chociażby Studnię Wstąpienia, czyli oryginalność. Chociaż Siewca Wojny jest raczej klasycznym fantasy – z bohaterami obdarzonymi nadludzkimi mocami, walczącymi królestwami, pięknymi księżniczkami i wrogami ludzkości – to wcale nie stanowi kolejnej kopii Tolkiena. We wspomnianej już Studni… (i w Z mgły zrodzonym) tą ciekawostką, która nadawała całości oryginalny posmak, były moce allomantyczne, czyli wzmacnianie ciała poprzez pochłanianie metali; w Siewcy Wojny są nią natomiast postaci Przebudzających, którzy potrafią ożywiać przedmioty, jeśli tylko mają wystarczająco wiele Oddechów (czyli lokalnego substytutu duszy) i znają odpowiednie Rozkazy. Ale to nie wszystkie nowości – Sanderson dorzuca jeszcze Powracających, czyli umarłych mających pozostawać na ziemskim padole, aby jako bogowie reprezentowali najbardziej szlachetne ludzkie przymioty. Może dwa tak proste elementy nie wyglądają wystarczająco okazale, aby porażać oryginalnością, mimo to jednak i Przebudzający, i Powracający czynią lekturę Siewcy Wojny doświadczeniem wyjątkowym.

info ze strony ksiazki.polter.pl

Nie napiszę zbyt wiele bo czytałam już jakiś czas temu, ale wciągnęła mnie niesamowicie, byłam zachwycona wykreowanym światem, bohaterami i nieprzewidywalna akcją.

Obecnie to dla mnie najlepszy pisarz fantasy.

takie pytanko, jak wyobrażacie sobie to "s/palanie żelaza/cyny" bo ja mam zagwozdkę

Ja próbowałam się zastanawiać, ale nadal nie ogarniam Very Happy

To pokazuje wielką wyobraźnię Sandersona Cool

Ten człowiek potrafi stworzyć taki klimat w swych książkach, że nawet gdy czemuś nie dowierzamy i wydaje się nam to niewiarygodne to i tak chcemy o tym przeczytać, bo nie potrafimy się oprzeć fabule która tak wviąga iż nie sposób się jej oprzeć Very Happy

.

tylko ten sam patent jak to wygląda łapie, potrafię sobie wyobrazić ale jak on spala tą np. cyne w organizmie? Ja sobie to wyobrażam jakby zasysał powietrze i przegryzał "cyne" lekki dymek wylatuje i wtedy to działa. Wzięłam to z jednego anime bo inaczej jak on mógłby to robić? Muszę to sobie jakoś wyobrazić Razz

Ja nawet nie próbuję sobie wyobrazić takiego wyczynu, ani rozwikłać zagadki jak to robi- bo jedyne czego się dorobię w ten sposób sposób to ból głowy :wink:

.
Lepiej niech zostanie to w wyobraźni autora, a my po prostu cieszmy się dobrą lekturą- nawet gdy są w niej odniesienia do spalania przez organizm cyny ( co natabene jest szkodliwe dla zdrowia) Very Happy

.

ja musze sobie to jakoś wyobrazić xD

edit: znajoma napisała:
Myślę że słowo "spalanie" jest tu użyte w znaczeniu "wykorzystywanie" lub "przyswajanie".

I chyba tak będę na to patrzeć Smile

UWAGA SPOJLERY!!! spojler zaznaczyłam na czarno więc musisz zaznaczyć myszką aby przeczytać
Skończyłam, niestety na fb zrobiłam sobie małego spojlera, aż głupie to było bo ktoś zapytał o książkę gdzieginie bohater na końcu i stwierdziłam że nie czytam czegoś takiego więc popatrzyłam na spis książek i właśnie ta pozycja się tam znalazła. Także domyślałam się, że ktoś ale nie wiedziałam dokładnie kto aczkolwiek i tak wiele to popsuło Sad

Nie powiem, na końcu poruszyło mnie (chociaż jestem ciekawa jak bez niego wszystko będzie wyglądać w kolejnej części, bardzo go polubiłam, nakręcał akcję), na prawdę dobrze napisana, wciągająca, nie spodziewałam sie tego wszystkiego na co zapracował Kelsier. Nie chce zbyt wiele pisać, wkurza mnie tutaj że nie można jakoś ukryć spojlera bo byłoby łatwiej pisać. Kontynuować będę na pewno!!

SPOILERY

Ja nie mogłam uwierzyć, że Sanderson zabił moją ukochaną postać z tej książki. Serio, czytałam chyba z 3 razy kończącą akcję, bo nie mogłam w to uwierzyć. Jak tak można?!

A w sekrecie powiem, że to nie koniec, więc kejti przygotuj się mentalnie na to co zrobi Sanderson w kolejnych tomach :wink:

Wiadomo że, Sanderson ma głowę nie od parady i potrafi wykorzystać swoją bogatą wyobraźnię by stworzyć prawdziwe arcydzieło- też jestem ciekawa co wymyśli dalej i jakie pomysły wykorzysta w kolejnych częściach Very Happy

.

shine, rozumiem Cie w 100%!! to mnie zaciekawiłaś Smile

ale chwile odczekam z kontynuacja Smile

Ja od razu część po części czytałam Very Happy