Rozpoznaj cytat

Gość

Właśnie zaczęłam czyteć tę książkę...

Bolesne wspomnienie odbiera mi oddech, zaciskam mocno oczy, jakby to mogło zablokować obrazy w głowie. Jak stary film, którego nie umiem zatrzymać. Tym razem mocno wciskam w myślach "stop" i przenoszę De Havillanda ze swoich kolan na sofę. Przypominając sobie tamtą chwilę, wciąż się rozklejam, zapadam w sobie. Właśnie dlatego tutaj przyjechałam, by wziąć się w garść, i powinnam zacząć od zaraz.

kjajco

Coś ciężki ten cytat, ja nie kojarzę nic takiego. Może podpowiedź?

Gość

....
Rzeczywiście, chyba troszeczkę przesadziałam...
A więc chyba muszę dodać (powinnam wstawić kolejny cytat, ale... ) podpowiedź:
- to nie jest Gray - mimo wszystko
- to nie Twilight, chocież to "Zmierzch"

agni93

Sadie Matthews Namiętność po zmierzchu ?

Gość

TAK!!
(moje pytanie: rozpozałaś po cytacie, czy po podpowiedzi? )

agni93

Podpowiedź mnie naprowadziła Smile

bo cały czas wiedziałam, ze znam ten fragment, ale nie mogłam w pierwszej chwili zaskoczyć.

A teraz fragment ode mnie :
Różne odcienie fioletu i żółci zaatakowały jej wzrok, począwszy od lawendowego dywanu, a skończywszy na kanarkowym, puszystym abażurze lampy. Nawet ściany pomalowano grubą warstwą żółtej farby. Chryste Panie, to miejsce wyglądało jak rzeźnia muppetów. Pielęgniarka, która tu mieszkała, z pewnością miała nie po kolei w głowie. Zasługiwała na śmierć, chociażby z powodu fatalnego gustu w doborze wystroju.

agni93

podpowiem, że chodzi o specyficzny szpital Wink

Gość

Proszę o kolejną podpowiedź - może wtedy Ktoś odgadnie (bo ja jakoś dziwnie nabrałam ochoty na przeczytanie tej książki...)

agni93

Gorąco, demonicznie i niebezpiecznie a to wszystko w otoczeniu dziwnego szpitala.

Gość

Ione Larissa Demonica tylko nie wiem która cześć I czy II, strzelam, że "Rozkosz nieujarzmiona"

agni93

dobry strzał. Teraz Twoja kolej:)

Gość · Wysłany: Nie 1:25, 22 Mar 2015 Temat postu:

Tyle tylko, że Naturi być może nienawidził mnie tak bardzo, że bezsensownie by mnie poturbował. -Nocny Wędrowiec ? - spytał z niedowierzeniem, chwilę przed tym, jak jego noga wylądowała na moim brzuchu. Moje ręce były skrzyżowane na mojej tali, więc mój lewy nadgarstek wziął na siebie siłę uderzenia, łamiąc się. Krzyknęłam, gdy mój umysł walczył o utrzymanie głosu. Nie rozpoznałam go.

Gość

Gość

"(...) - Wszystko będzie dobrze. Obiecuję.
Ale nie było dobrze. Ja to wiedziałam. On to wiedział.
Odszedł i mam halucynacje.
Straciłam miłość mojego życia i najlepszego przyjaciela. Ile razy ludzie
mogą przeżyć stratę, zanim sami też umrą? Zanim ból serca ich
pochłonie? Wspomnienia zalewają mój mózg, wspomnienia z rodzicami,
wspomnienia jego grającego w futbol, wspomnienia wszystkich uwag,
które mi dał."

Jeśli ktoś ma tę książkę na półce, to ten cytat może brzmieć odrobinę inaczej. Ale bez przesady.

Gość

Rachel van Dyken - Utrata/Ruin