Ryan Carrie - Las Zębów i Rąk

little_angel_

Opis:
"Inteligentna, mroczna i czarująca. »Las Zębów i Rąk« łączy w sobie horror i piękno".
Cassandra Clare, autorka cyklu "Dary Anioła"

"Las Zębów i Rąk" to jeden z największych bestsellerów gatunku literatury Young Adult ostatnich lat, porównywany popularnością do cyklu "Zmierzch" Stephenie Meyer, "Dary Anioła" Cassandry Clare czy "Igrzyska Śmierci" Suzanne Collins.

"Las Zębów i Rąk" przedstawia bardzo mroczną, a jednocześnie niezwykle wciągającą wizję świata po zagładzie, w którym młoda dziewczyna musi dokonać trudnych wyborów między tym, w co wierzy, a tym, w co każą jej wierzyć, między światem swoich marzeń, który zna tylko z opowieści matki, a krwawym, ale znanym światem, który ją otacza. Musi też wybrać między tym, który ofiarowuje jej swoją miłość, a tym, któremu ona chce ją ofiarować.

W świecie, w którym nie ma nadziei, każdy wybór musi zostać okupiony dużą ofiarą. Tylko czy droga do spełnienia własnych marzeń okaże się warta poniesionych ofiar...?

Kilka słów ode mnie:
Książkę wypatrzyłam niedawno w księgarni. Wcześniej dużo na jej temat czytałam, więc postanowiłam się skusić. Zaraz po powrocie do domu zabrałam się za czytanie. Powieść Pani Ryan tak mnie wciągnęła, że nie odłożyłam jej dopóki się nie przeczytałam do ostatniej strony. Autorka doskonale buduje napięcie w powieści, w niektórych momentach sprawiała, że czułam autentyczny strach o życie bohaterów, a nawet płakałam razem z nimi.

Powiem krótko książka niesamowita !

Polecam przede wszystkim fanom cyklu "Igrzyska śmierci"

A wy dziewczyny czytałyście? Jak się wam podobała?

PS. mam nadzieje, że tym razem nie zdublowałam tematu.

Scarlett13

Czytałam i bardzo mi się podoba. Chociaż można wyczuć, że ta książka młodzieżowa. Narratorką jest bardzo młoda dziewczyna co wyczuwa się w jej oglądzie sytuacji i języku. Jednak nie irytuje ta pewna niedojrzałość, a nadaje wiarygodności jej wypowiedzią. Język jest prosty.
Fabuła jest niesamowita. Autorka wymyśliła absolutnie zapierającą dech w piersiach historię. Wioska otoczona ze wszystkich stron przez zagrożenie i dziewczyna która chce poznać jej tajemnice. Główna intryga książki jest niebywała. Wciąga czytelnika i nie pozwala zawrócić. Mknęłam przez treść z prędkością światła.
Podobał mi się wątek miłosny. Dobrze dobrany do fabuły i aż zalewający emocjami – zazdrość, pożądanie, chęć posiadania.
Do tego zakończenie, którego kompletnie się nie spodziewałam.
Ogólnie polecam!

daria

Uwielbiam Igrzyska Śmierci i dlatego Bardzo Chętnie przeczytam tą pozycję.
Zresztą tak zachwalacie, że na pewno mnie również pochłonie, już się nie mogę doczekać Smile

Gość

Właśnie skończyłam czytać.Książka naprawdę interesująca i wciągająca.Wszystko świetnie połączone.Wątek miłosny ciekawie prowadzony,w pewnym momencie łezka poleciała (osoby,które czytały wiedzą o co chodzi Wink

). Polecam Smile

Gość

daria

A ja przeżyłam rozczarowanie roku!!! Narracja strasznie męcząca i zniechęcająca. Nieudolny wątek miłosny psuje cały efekt. NIe skończyłam, ba nawet nie doszłam do połowy. Nie mam czasu na czytanie byle czego.

little_angel_

Ostatnio czytałamn 2 tom - "Śmiercionośne fale" i nie sądziłam, że to możliwe ale podobał mi się jeszcze bardziej niż 1 ! Smile

Gorąco zachęcam do sięgnięcia po kontynuację!

Nota wydawcy:

„Śmiercionośne fale” to drugi tom bestsellerowej trylogii „Las Zębów i Rąk”.

Główna bohaterka pierwszego tomu dociera do społeczności żyjącej nad brzegiem oceanu. Kim są? Dlaczego Siostrzeństwo tyle czasu okłamywało mieszkańców wioski? Na te i inne nurtujące czytelników bestsellerowej pisarki Carrie Ryan pytania odpowie druga część cyklu jej autorstwa – „Śmiercionośne fale”.

Poznajemy w niej nastolatkę Gabrielle, która razem z matką mieszka w starej latarni sprzed Powrotu. Dotychczas wiodła względnie bezpieczne życie - jej miasteczko otoczone jest Barierą, której przekroczenie grozi najsurowszą karą, ale jednocześnie chroni ich przed Mudo. W świecie, po którym wciąż krążą hordy ogarniętych niewysłowionym głodem martwych, każda czynność podporządkowana jest względom bezpieczeństwa. Otoczeni przez śmierć ludzie muszą niejedno poświęcić, by przetrwać. Wystarczy jeden nieostrożny ruch, by utracić wszystko…

Niestety Gabrielle przyszło przekonać się o tym na własnej skórze. Dziewczyna w ciągu jednej nocy traci wszystko – przyjaciół, rodzinę, ukochanego. Nie wie już, kim jest, więc postanawia zaryzykować życie, by odnaleźć tego, który pokazał jej, czego naprawdę pragnie. Nawet jeśli nie ma już dla niego ratunku…

Czy poradzi sobie po drugiej stronie Bariery? Czy wybierając wolność da się przeżyć? Czy miłość może pokonać śmierć?

Gość

Zgodzę się z darią - rozczarowanie!
Kilka słów ode mnie poniżej.

„Zastanawiam się, czy istnieje świat okrutniejszy niż ten, w którym każe się nam zabijać ludzi, których kochamy.”

Przyznam Wam się do jednej rzeczy w temacie czytania – ze wszystkich książek najwięcej czasu zajmuje mi zabranie się za tzw. fenomeny w literaturze fantastycznej. Od samego początku mojej przygody z tym gatunkiem miałam niezrozumiałe trudności z sięganiem po takie książki, mimo że dotąd na żadnej się nie zawiodłam. Dawno, dawno temu wydano cykl o młodocianym czarodzieju, Harrym Potterze, do którego zawsze będę mieć sentyment, jednak muszę przyznać, że ten typ fantastyki to jednak nie moja bajka. W gimnazjum „Zmierzch” i cała saga sprawiły, że zaczęłam częściej sięgać po literaturę fantastyczną, w której teraz siedzę niemal non-stop. Dalej słynne „Igrzyska śmierci”, Trylogia Czasu, książki Nalini Singh, Sherrilyn Kenyon, Richelle Mead… i popłynęło. Do czasu, gdy usłyszałam o Carrie Ryan i „Lesie zębów i rąk”. Muszę stwierdzić, że prawnicy z zawodu i zarazem pisarze z zamiłowania mają często dziwne pomysły literackie – ta pozycja nie jest odstępstwem od reguły. Dodatkowo gdybym wiedziała, że poruszy ona temat zombie, zapewne nigdy bym po nią nie spojrzała. Nie wiedziałam i jestem zawiedziona.

Cóż, miało być intrygująco – i było, ale to wrażenie wydaje się zaledwie kamykiem u podnóża góry elementów odrażających, niemal zmuszających do ominięcia danych fragmentów tekstu. Opisy przemiany były obleśne i mogłabym przytoczyć swoje myśli podczas czytania ich z idealną dokładnością – powiem jednak tylko, że te elementy mnie zraziły. Dodatkowo cała akcja z Siostrzeństwem i Mary ciągnąca się przez jedną trzecią, jeśli nie połowę książki – nudy na pudy! Jedyne ciekawe momenty to spotkania Mary z pewnym znanym jej pacjentem. Przewodnicząca Siostrzeństwa (imię wypadło mi z głowy) nie wywołała we mnie żadnych odczuć. Kompletne null, zero. Główna bohaterka też długo nie wywoływała u mnie żadnych emocji… w sumie to do ostatnich stron włącznie, chociaż nie ukrywam, że zdarzały się przebłyski. Na plus mogę jej policzyć inteligencję i wytrwałość w swoich dążeniach. O ile drugą cechę współczesne bohaterki często posiadają, to pierwsza zdarza się naprawdę rzadko. Najczęściej główne postacie przez pół książki, jak nie więcej nie potrafią dojść do wniosków, które czytelnik wysnuł już po pierwszych stronach. Tutaj niby można było domyślić się, czy Mary rzeczywiście dotrze do celu, ale sposób, w jaki to zrobiła, mógł zaskoczyć.

Trzy słowa o męskich bohaterach: kompletnie bez wyrazu. W „Igrzyskach śmierci” było podobnie – kompletnie nie spodobał mi się gość, który na początku historii akurat spotkał się z bohaterką. Drugiego zaś tam bardzo polubiłam, tutaj zaś zapałałam minimalną sympatią, która i tak została zniszczona przez autorkę.

Dalszy ciąg recenzji tutaj: [link widoczny dla zalogowanych]

Majster

maedleyn

Tyle się naczytałam o tej książce, że spodziewałam się, że gdy już zacznę, to nie będę mogła się oderwać, że zostanę wciągnięta w tę całą przygodę, będę nią żyła.
Może to wina mojego wieku, który od dawna nie jest nastoletni, ze nie potrafię zachwycić się Lasem Zębów i Rąk.
Wymęczyłam ją i pewnie przemęczę dwa następne tomy, tylko po to, żeby się dowiedzieć co się stało, że jest na świecie tak, jak jest i mam nadzieję, że autorka to ładnie wyjaśni, bo przyznam szczerze - początkowo miałam problemy z załapaniem kim są Nieuświęceni. Całość wygląda jak amerykański film drogi z zaznaczeniem - "wszyscy umrom".
Przed Lasem czytałam serię o sukubie i byłam tak nakręcona na dobre historie, że teraz czuję się jak przekłuty balonik Smile

madzikk86

Kurcze, dziękuję za powyższe opinie, uchroniły mnie przed zakupem tej książki, bo jest na promocji, lepiej na jakąś inną pozycję wydać tą kasę.

Shinedown

Jakiś czas temu natknęłam się na nią w bibliotece i zabrałam do domu. Po kilku stronach zdecydowałam, że nie będę kontynuować przygody ztą książką. Była dla mnie nuda i nużąca Sad