Dary anioła

Safina

Słyszałyście, że pani Kenyon podobno oskarżyła Clare o plagiat po Dark Hunters? Czytałam jedno i drugie i dopóki o tym się nie dowiedziałam, to nawet przez myśl mi nie przeszło, że może być inspirowane jedno drugim...

Shinedown

Nigdy bym nie powiedziała, że moze byc to kopia Mrocznych Łowców Very Happy

JustynaFilipek47

Ja też. Właściwie w tych 3 przeczytanych tomach nie dopatrzyłam się podobieństw do Mrocznych Łowców, więc nie bardzo wiem o co jest ten krzyk Rolling Eyes

.

Shinedown

Totalnie zero podobieństw do Łowców Very Happy

JustynaFilipek47

No właśnie, gdzie jest to nieszczęsne podobieństwo? Początkowo miałam zamiar przeczytać resztę tomów serii "Dary Anioła", później jednak zmieniłam zdanie uznając że skoro są one takie sobie- to tego nie zrobię. Może jednak powinnam ponownie prze-weryfikować swoje plany, by znaleźć przyczynę wojny między Kenyon a Clare Rolling Eyes

.

Shinedown

Osobiście nie zamierzam dalej zagłębić się dalej w tą serię.

szaga

Ja tu też absolutnie nie widzę żadnego podobieństwa, no może poza podobnym określeniem "Dark Hunters"-"Shadowhunters" Zresztą to tak, jakby Meyer oskarżyła o plagiat autorkę 50 odcieni Greya, bo to początkowo miał być fanfik Zmierzchu Smile

Shinedown

"Shadowhunters" to chyba nazwa serialu, który chyba mało ma wspólnego z tą seria Very Happy

JustynaFilipek47

Szczerze mówiąc nigdy nie słyszałam o takim serialu, więc nie udzielę w tym wypadku żadnego komentarza. Ale jeśli te dwie pisarki kłócą się oto że Clare gdzieś tam u siebie użyła słowa "Shadowhunters", to naprawdę albo mają coś nie tak z głowami, lub posiadają za dużo wolnego czasu i nie wiedząc co z nim robić bawią się w wojnę na obrzucanie się błotem. Zresztą E.L.James może także zaskarżyć np. Kenner Julie za to że jej "Trylogia Starka" oraz Day Sylvię za jej "Crossa" iż są innymi wersjami "50 Twarzy Greya", w końcu te serie są jakby nie mówiąc inspirowane Greyem Very Happy

.

Gość · Wysłany: Wto 20:54, 29 Mar 2016 Temat postu:

Ja przeczytałam wszystkie części z wyjątkiem szóstej. Były wciągające. Niewątpliwie autorka ma dar do pisania i wymyślania różnych rzeczy jednak czasem miałam wrażenie, że zapomniała o tym,że dała swoim bohaterom po 15 i 17 lat jeśli chodzi o elementy wspominania erotyki. I mogłaby zostać sama trylogia, ponieważ świetnie się rozwiązała a co do dalszych części są świetnym scenariuszem na serial ale jak już dzisiaj wiemy ta adaptacja się nie udała. Denerwowało mnie to ,że bohaterzy jak na nastolatków są wyjątkowo dorośli i sami decydują o swoim losie jako wojownicy, jednak gdy budzi się matka Clary nagle zostajemy uziemieni bo głównej bohaterce nie wolno spędzić nocy z chłopakiem i istnieje coś takiego jak szlaban. Trochę to wyszło irytująco infantylne. A wystarczyłoby dać bohaterom o 2 lata więcej i byłoby okej.

bebebe1

Taak, mnie też irytowała "niedojrzałość" bohaterów zachowujących się cały czas jak dorośli, w "Shadowhunters" przynajmniej postarzyli trochę Clary. Ale serial jak dla mnie słabo wypada w porównaniu z serią książek - serial nie trzyma się wiernie książki, przebrnęłam przez kilka odcinków i... Wróciłam do ponownego czytania serii Wink

Shinedown

Serial moim zdaniem to totalny nie wypał. Powinni zostawić tą serię w spokoju Very Happy

Ja nie mam sił by ponownie spróbować przeczytać tą serie.

bebebe1

No i utknęłam na drugim tomie. Bardzo lubię serię, ale naprawdę nie można przeczytać jej za jednym zamachem... To tak jak zjeść na raz słoik miodu Wink

JustynaFilipek47

Raz się porwałam na przeczytanie za jednym zamachem jednej serii, i już więcej nie zamierzam tego robić bo do tej pory nie mam chęci po nią sięgnąć. Ja akurat nie nazwię tej serii moją ulubioną, jak na mój gust bohaterowie są nazbyt dziecinni a fabuła samej serii nazbyt rozwlekła i przytłaczająca bezustannymi monologami Razz

.

Gość

Pierwsze trzy tomy bardzo lubię i to mimo rozwiązań rodem z telenoweli (zaginieni bracia, ojcowie, którzy okazują się ojczymami, podmienianie dzieci i tak dalej). Sporo humoru, lekki styl i bohaterowie, którzy dają się lubić. Książka świetna dla nastolatek, chociaż i ktoś starszy, jeśli lubi ten gatunek, powinien być zadowolony. Ale już "druga" trylogia raczej mnie nie przekonała - miałam wrażenie, że autorka nie umie rozstać się z postaciami i pisze trochę na siłę, a liczba naciąganych rozwiązań niepokojąco wzrosła. Niemniej do "Miasta kości" wciąż mam okropny sentyment (a i "Mechanicznego anioła" bardzo lubię).